یک دلیلش این است که آنها به طبیعت وجودشان نزدیکترند وناخودآگاه به زیباتر شدن هر لحظه زندگی شان اهمیت میدهند؛ برای همین در انجام کوچکترین کارهایشان ذوق به خرج میدهند؛ در عین حال، با زهم به دلیل طبیعیتر بودنشان، آنها این کار را در آرامش و با تمرکز کامل انجام میدهند، بدون این که نگران نتیجه کار یا انجام کارهای بعدیشان باشند. اینطوری آنها از هر لحظه زندگیشان لذت میبرند، چه موقع ساخت این وسیلهها، چه موقع استفاده از آنها؛ و همه این حسهای خوشایند در چیزهایی که می سازند منعکس و به ما که آنها را نگاه میکنیم، منتقل میشود.
نمای پایه ظرف
نمای زیر ظرف
این ظرف سنگی را مردم منطقه« نیکویا» در «کاستاریکا» در جشنها و مراسمشان استقاده میکنند. قسمت اصلی ظرف مستطیلی است که قوس پیدا کرده؛ مستطیل چهار گوشه دارد، اما سازنده خوش ذوق این ظرف برای آن سه پایه در نظر گرفته؛ اندازه، زاویه، شکل این پایهها و فاصلهشان نسبت به هم، هم زیباست و هم مناسب وزن و تعادل ظرف. دو پایه پشتی به شکل سر پرنده تراشیده شدهاند و زیر و روی ظرف با نقشهای هندسی در هم بافته، تزئین شده؛ نقشهایی که زمانی در میان مردم این منطقه، نشانه قدرت بوده است
کوله بچه، از زمانهای قدیم کاربرد داشته است. این کوله بچه را مردم «شیپیبو»ی برزیل دوختهاند. جنس آن کتان است و آویزهایش از استخوان گوسفند. ببین روی این استخوان ها چه نقشهای ظریف و زیبایی تراشیده شده! کسی که این کوله را درست کرده، با این کار ساده، این وسیله کاربردی را به یک اثر هنری زیبا تبدیل کردهاست
این قاشق را که «آریسا» نام دارد، مردم «پاپوا»ی گینه نو، از پوست نارگیل ساختهاند. نقشی که پشت دسته آن تراشیده شده، از طرحهای ساده هندسی تشکیل شده، اما خود به خود چهره یک انسان را تداعی میکند. سوراخی که روی دسته آن تعبیه شده، برای این است که بشود آن را آویزان کرد، اما طرحِ قاشق را هم زیبا تر کرده
این نوع ظرف را که «آیوادارو» نام دارد ژاپنیها در مراسم نامزدی استفاده میکنند: داماد چیزهایی را برای خانواده عروس میفرستد؛ از جمله نوعی نوشیدنی که در این ظرفها میریزند.
شکل این ظرفها خیلی ساده است: چوبهای مستطیلشکل عمودی و افقی، بدنهای شبیه به استوانه و یک مخروط؛ با وجوداین، مجموعهای متعادل و زیبا بهوجود آوردهاند. در عین حال، هر کدام از اجزای ظرف به دلیلی خاص در این مجموعه قرار گرفته: تکه چوبافقی، دسته ظرف است و چوبهای عمودی، شکل شاخ را تداعی می کنند که به باورهای مردم ژاپن قدیم مربوط می شود
این آویز گردن، از طلا ساخته شده و متعلق به قبیله «ناگادا» در جزیره «فلور» اندونزی است. مردم ناگادا، چنین آویزی را به عروسهایشان هدیه میدهند تا به عنوان داراییشخصی به خانهشان ببرند؛ هدیهای که طبق اعتقادهای مردم قبیله خیر و برکت میآورد و از اشیای ارزشمندی به حساب میآید که هر کسی می تواند بعد از مرگش برای بازماندگانش به جا بگذارد
این شانه را مردم گینه نو از بامبو ساختهاند